ಸುಂದರಿ

ಸುಂದರಿ. ..( ಸಣ್ಣ ಕತೆ)

ಅಂದೊಂದು ದಿನ ಜನಶತಾಬ್ದಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ದಾವಣಗೆರೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದ ಯುವಕನೊಬ್ಬ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಬಣ್ಣದ ಕೂಲಿಂಗ್ ಗ್ಲಾಸ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಡೌಲು ಹೊಡೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ ಫ್ರಂಟ್ ಕ್ಯಾಮರಾ ಆನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಪದೇ ಪದೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಆತನ ಈ ನಡವಳಿಕೆಯ ಡಿಢೀರ್ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ ಹುಡುಕಿದೆ

ಅರೆ......ಎದುರುಗಡೆ ಸುರಸುಂದರಿ.....!!!!

ನಮ್ಮಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಸೀಟು ಆಚೆ ಶೋಭಾಯಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುವಂತೆ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದಳು.

ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣೋಟ, ಕಣ್ಣಿನವರೆಗೂ ಇಳಿಬಿದ್ದ ಮುಂಗುರುಳು,ಬೆಳದಿಂಗಳ ಹಾಲಿನಂತಹ ಬಣ್ಣ,ಎಲ್ಲವೂ ಅತ್ಯಾಕರ್ಷಣಕವಾಗಿದ್ದವು. ಆಕೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತ ನನಗೆ ರೈಲು ತುಮಕೂರು ದಾಟಿದ್ದು ನನಗೂ ಸಹ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಇಡ್ಲಿ ಮಾರುವ ಹುಡುಗನೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ಭೋಗಿಗೆ ಪದೇ ಪದೇ ಬರುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೂ ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡುವ ಕಾತುರವಿದ್ದಿರಬೇಕು...!!

ನನ್ನ ಸೀಟಿನ ಮುಂದೆಯೇ ಒಬ್ಬ ಕಮಂಗಿರಾಯ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದ. ನೋಡಲು ಸುಂದರ ಸಭ್ಯಸ್ಥನಾಗಿದ್ದ. ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ಕಮಂಗಿಯಾಟವ ಶುರುಮಾಡಿದ. ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಎದುರುಗಡೆ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುವಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ ಪಾಪ ಆತನೇನು ಮಾಡಿಯಾನು....?

ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನ ಮುಂದೆ ಮೇನಕೆ ಕುಳಿತಂತೆ...

ಅವಳ ಮುಂದೆ ನಾನಾ ಭಂಗಿಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಕೂಲ್ ಡ್ರಿಂಕ್ಸ್ ಮಾರುವನನ್ನು ಕರೆದು ಪೆಪ್ಸಿ ಕೊಂಡು ಸ್ಟೈಲಾಗಿ ಕುಡಿದ. ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಕೂದಲನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಂಡ. ಅವಳನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಶೌಚಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದದ್ದೂ ಆಯಿತು. ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಮೊಬೈಲನ್ನು ಆಕೆಗೆ ಕಾಣುವಂತೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿ ತೋರಿಸಿದ. ಆವಳು ಯಾವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ತೆಪ್ಪಗೆ ಕುಳಿತಂತೆ ತೋರಿದರೂ ಆಗಾಗ ಕಳ್ಳ ನೋಟ ಬೀರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ.
ರಾಯನಿಗೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಕತೂಹಲವಿದ್ದಿರಬೇಕು. ಎದ್ದವನೇ ಸೀದಾ ಆಕೆ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದ ಸೀಟಿನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಆವಳನ್ನು ತಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಬ್ಯಾಗನ್ನು ಮೇಲಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದ....

'ಕಣ್ ಕಾಣಲ್ವೇನ್ರಿ ನಿಮಗೆ'

ಬೈಯ್ದು ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸಿಕೊಂಡಳು.
ಪಾಪ.... ರಾಯ ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೇ ತನ್ನ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತ.

"ಅಲ್ರಿ ಅವನ ಬ್ಯಾಗು ಇಲ್ಲೇ ಇಡಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ..!!
ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಜಾಗವಿದೆ "

ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಯುವಕ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಹೇಳಿದ. ನನಗೂ ಆತನ ಮಾತು ಸರಿಯೆನಿಸಿತು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಹಿಂದಿನಿಂದ
'ಬ್ರೆಡ್ ಆಮ್ಲೆಟ್..... ಬ್ರೆಡ್ ಆಮ್ಲೆಟ್'
ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು
ರಾಯನಿಗೆ ಹಸಿವಾಗಿದ್ದಿರಬೇಕು.ಒಂದನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಂಡ.

'ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ಆ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತ ಹುಡುಗಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡಿ'
ಎಂದು ಅವಳತ್ತ ಕೈ ತೋರಿಸಿ ಹೇಳಿದ.

ಬ್ರೆಡ್ ಆಮ್ಲೆಟ್ ಮಾರುವವನು ಹಾಗೇ ಮಾಡಿದ.
ಆಕೆಗೆ ಕೋಪ ನೆತ್ತಿಗೇರಿರಬೇಕು ನೇರವಾಗಿ ಬಂದವಳೆ......

ನನಗ್ಯಾರಿ ನೀವು ಕೊಡಿಸೊದಕ್ಕೆ ಈ ತರ ಮಾಡಿದ್ರೆ ನಾನು ಸುಮ್ನಿರೊಲ್ಲ ನೋಡಿ'

ಹೀಗೆ ಹೇಳುವಾಗ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಕೆಂಪಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು.

ಕೋಪದಿಂದ ನುಡಿದು ಬ್ರೆಡ್ ಆಮ್ಲೆಟನ್ನು ಅವನು ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಬಿಸಾಕಿ ನಡೆದಳು.
ರಾಯನ ಮುಖ ಚಿಕ್ಕದಾಯಿತು.
ನನಗೂ ಆತನ ವರ್ತನೆಗೆ ಚಚ್ಚಿ ಹಾಕುವಷ್ಟು ಕೋಪಬಂದಿತು.

"ನೋಡ್ರಿ ಒಂಟಿ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಳೆಂದು ಎಷ್ಟ್ ತೊಂದರೆ ಕೊಡ್ತಿದಾನೆ"

ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವನು ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೇಳಿದ.
ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಉತ್ತರಿಸುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಆವನತ್ತ ಹುಸಿ ನಗೆ ಬೀರಿ ಸುಮ್ಮನಾದೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರೈಲು ಅರಸಿಕೆರೆಯನ್ನು ತಲುಪಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಹತ್ತುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಇತ್ತು.

"ಮೇಡಮ್ ಈ ಸೀಟು ನನ್ನದು"

ಅರಸಿಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಟಕೇಟ್ ತೋರಿಸಿ ಹೇಳಿದ
ಆ ಹುಡುಗಿ ಮರು ಮಾತನಾಡದೇ ಎದ್ದು ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ದಾವಿಸಿ ಬಂದಳು.
ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಂಬನಿಯಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಮುಖ ದುಃಖದಿಂದ ಮುದುಡಿ ಹೋಗಿತ್ತು.

" ನಿಂದೆ ತಪ್ಪು ಸಾರಿ ಹೇಳೊ.......ಸಾರಿ ಹೇಳೊ "

ಎಂದು ನನ್ನ ಸೀಟಿನ ಮಂದಿದ್ದ ಕಮಂಗಿರಾಯನನ್ನು ತನ್ನ ಅಂಗೈ ಮುಷ್ಠಿಯಂದ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಡೆದು ಅವನೆದೆಯ ಗೊಡಿನಲ್ಲಿ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯಂತೆ ಮುದುಡಿಕೊಂಡಳು.

"ಓಕೆ...ಐ ಆಮ್ ಸಾರಿ....ನೀನೂ ಸಹ ಇಷ್ಟೊಂದು ಆಟಿಟ್ಯೂಡ್ ತೋರಿಸಬಾರದಿತ್ತು"

ಎನ್ನುತ್ತಾ ರಾಯ ತನ್ನ ಬಲಗೈಯಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡನು.
ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಆಕೆಯ ಕತ್ತಿನ ತಾಳಿ ರಾಯನ ಕಾಲರ್ ನಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕ್ಕಿದ್ದು... ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು ರಾಯನ ಷರಟಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದದ್ದು ....ಈಗಲೂ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದಿದೆ .....

                     

 - ಪ್ರಕಾಶ್ ಎನ್ ಜಿಂಗಾಡೆ